storczyk po przejściach

Rok temu dostałam storczyka. Takiego w doniczce. Oj, wielka we mnie radość była, gdyż bardzo podobają mi się te kwiaty. Zwłaszcza, że wcześniej otrzymywałam tylko cięte. A kupować sobie samej kwiatka to tak jakoś dziwnie. Wolę je dostawać. Ale wracając do tematu, storczyk ten ma za sobą trudne życie. Wiele przeszedł. Jednak chęć i wola walki o przetrwanie są w nim ogromne. Wczoraj zakwitł i znów dostarczył mi radości.










A teraz krótka relacja z jego żywota:

- stan początkowy: dwa zielone liście, dwie obsypane kwiatami łodygi i dużo, dużo korzeni

- życiowe traumy: - nikt go nie chciał kupić, więc trafił do mnie
                            - upadek ze stołu w wyniku czego został złamany liść
                            - notoryczny brak wody w wyniku czego uschła jedna cała łodyga, czubek drugiej i kilka korzeni
                            - zbyt bliskie towarzystwo lampki nocnej spowodowało spalenie jednego z liści

- sukcesy: - pojawiły się dwa dodatkowe liście
                - kilka korzeni rozrosło się poza doniczkę, są zielone więc chyba im dobrze bez podłoża
                - poniżej uschniętego fragmentu łodygi wyrosła gałązka z pięcioma pączkami, z których dwa już eksplodowały kwieciem
                - pojawiła się kolejna łodyga z kilkoma pączkami


I mam teraz kilka dylematów:
- Czy ściąć tą suchą łodygę?
- Czy skrócić drugą łodygę o ten suchy czubek?
- Czy przesadzić całość do większej doniczki, by wszystkie korzenie miały dostęp do podłoża?
- Czy poobcinać te suche korzenie?

I pewnie będę nad tym rozmyślała i rozmyślała, jak od pół roku rozmyślałam nad tym, czy go już wywalić, czy jeszcze ratować.