Chrzest Święty

Dziś kilka słów o sakramencie Chrztu Św. Jakoś tak się dziwnie złożyło, że nigdy nie byłam na Chrzcie. No może za wyjątkiem swojego i rodzeństwa, ale nic z tego nie pamiętam. Tak więc w końcu miałam okazję wziąć udział w tej liturgii i to jako ktoś ważny – matka. A więc do rzeczy. 

Chrzest to w katolicyzmie sakrament oczyszczający z wszelkiego grzechu, w tym pierworodnego, odrodzenia duchowego oraz włączenia do Kościoła i zjednoczenia z nim. Jest aktem narodzenia na nowo, oraz znakiem ukochania ludzi przez Boga i ustanowienia ich swoimi dziećmi. To dzięki niemu człowiek staje się chrześcijaninem i może przyjmować inne sakramenty. Obrzęd ten udzielany jest przez polanie głowy wodą i wypowiedzenie słów: Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. W przypadku zagrożenia życia wystarczy, aby uczyniła to jakakolwiek osoba, nawet niewierząca, ale zwykle chrzest jest udzielany przez księdza podczas niedzielnej mszy i obejmuje także wyznanie wiary przez obecnych, namaszczenie głowy katechumena krzyżmem świętym, włożenie białej szaty, wręczenie zapalonej świecy ojcu lub ojcu chrzestnemu i inne obrzędy. Tradycyjnie z obrzędem chrztu wiąże się nadanie imienia. Kościół chrzci dzieci, jeżeli rodzice zobowiązują się wychowywać je w wierze katolickiej (jeżeli będzie to niemożliwe, ten obowiązek spada na rodziców chrzestnych). Zwyczajnym szafarzem chrztu jest kapłan lub diakon, nadzwyczajnym szafarzem chrztu może być każdy człowiek, udzielający chrztu drugiej osobie zazwyczaj w wyjątkowych okolicznościach w imię Trójcy Świętej. Materią tego sakramentu jest woda, a formą słowa: (imię) ja Ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

Piękna to była ceremonia. I Zosia dzielna była, bo całość przespała. Nie zbudziło jej nawet polewanie wodą główki ani namaszczenie. Jaka ja z niej dumna byłam i jestem do tej pory. Po Chrzcie oczywiście wypadało zaprosić gości na jakiś poczęstunek. Nie szaleliśmy zbytnio i zrobiliśmy małą kolację w domu. Oczywiście jak zwykle się przeliczyliśmy i znów została masa jedzenia. (zdjęcia autorstwa szwagra)